Σχέδιο Συζήτησης του ΟΟΣΑ για τις ενδοομιλικές υπηρεσίες χαμηλής προστιθέμενης αξίας

Εισαγωγή
Στις 3 Νοεμβρίου 2014, ο ΟΟΣΑ στο πλαίσιο του Σχεδίου Δράσης για την αντιμετώπιση της Διάβρωσης της Φορολογικής Βάσης και της Μεταφοράς Κερδών (BEPS), δημοσίευσε ένα Σχέδιο Συζήτησης σχετικά με τη Δράση 10 στο οποίο προτείνεται μια απλοποιημένη προσέγγιση της τιμολόγησης των ενδοομιλικά παρεχόμενων υπηρεσιών χαμηλής προστιθέμενης αξίας η οποία αναμένεται να οδηγήσει σε αναθεωρήσεις στο Κεφάλαιο 7 των Οδηγιών του ΟΟΣΑ.

Στόχος είναι να περιοριστεί η διάβρωση της φορολογικής βάσης μέσω υπέρογκων χρεώσεων για διοικητικές υπηρεσίες και άλλες κεντρικά παρεχόμενες υπηρεσίες, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες. Η απλουστευμένη αυτή προσέγγιση, την οποία ένα όμιλος μπορεί να επιλέξει να υιοθετήσει, αναγνωρίζει ότι η σύμφωνη με την αρχή των ίσων αποστάσεων τιμή είναι στενά συνδεδεμένη με το κόστος παροχής των υπηρεσιών, ενώ κατανέμει το κόστος παροχής της κάθε κατηγορίας υπηρεσιών στις ωφελούμενες εταιρείες του ομίλου χρησιμοποιώντας σταθερά κλειδιά επιμερισμού για όλες τις εταιρίες του ομίλου καθώς και ένα χαμηλό αλλά σταθερό περιθώριο κέρδους.

Όπως και με τα άλλα Σχέδια Συζήτησης για Δράσεις στο πλαίσιο των BEPS, οι παραπάνω προτάσεις δεν αντιπροσωπεύουν μια ομόφωνη άποψη των χωρών που ανήκουν στην G20 και στον ΟΟΣΑ και συμμετέχουν στη διαβούλευση, αλλά στοχεύουν στο να παρέχουν ουσιώδεις προτάσεις για δημόσια συζήτηση.

Επόμενα βήματα
Η προτεινόμενη απλοποιημένη προσέγγιση αναμένεται να φανεί χρήσιμη σε ορισμένους ομίλους επιχειρήσεων. Σε αρκετές περιπτώσεις, όπως άλλωστε έχει δείξει και η εμπειρία από φορολογικούς ελέγχους στην Ελλάδα, η παροχή επαρκούς πληροφόρησης προκειμένου να υποστηριχθούν ακόμα και μικρής αξίας χρεώσεις για ένα σημαντικό αριθμό χωρών έχει αποδειχθεί μία επίπονη και κοστοβόρα διαδικασία, που δεν εξαλείφει απαραίτητα τη διπλή φορολόγηση. Επιπλέον, η απλοποιημένη προσέγγιση θα ωφελήσει και τις φορολογικές αρχές με περιορισμένους πόρους σε σχέση με τον προσδιορισμό του κατάλληλου περιθωρίου κέρδους για τον πάροχο. Ωστόσο οι προτάσεις του ΟΟΣΑ δεν κάνουν αναφορά σε ένα από τους βασικότερους προβληματισμούς, δηλαδή τις διαφορές στα κόστη παροχής των ενδοομιλικών υπηρεσιών όταν αυτές παρέχονται από ανεπτυγμένες χώρες με υψηλά κόστη σε αναπτυσσόμενες χώρες με χαμηλά σχετικά κόστη και όταν συγκρίσιμες υπηρεσίες δεν είναι διαθέσιμες σε τοπικό επίπεδο. Αυτό είναι ένα θέμα που αναμένεται να προκαλέσει διαφωνίες.

Το προτεινόμενο περιθώριο κέρδους επί κόστους κυμαίνεται από 2% έως 5% και είναι χαμηλότερο και πιο περιορισμένο από εκείνο το οποίο, σύμφωνα με το EU Joint Transfer Pricing Forum συνηθίζεται για παρόμοιες υπηρεσίες χαμηλής προστιθέμενης αξίας, και που κυμαίνεται από 3% έως 10%, ανάλογα με την περίσταση.

Αν ένας όμιλος επιλέξει να υιοθετήσει την απλοποιημένη προσέγγιση, τότε θα πρέπει να την εφαρμόσει με συνέπεια σε με παγκόσμια βάση και αυτό θα συνεπάγεται: α) Έναν μεγαλύτερο συντονισμό των διαδικασιών κατάρτισης και καταμερισμού της βάσης κόστους των υπηρεσιών ειδικά σε περιπτώσεις όπου αυτό πραγματοποιείται σε περιφερειακό επίπεδο και β) επιπλέον διαχειριστικό φόρτο κατά το πρώτο έτος εφαρμογής προκειμένου να καθοριστούν τα κατάλληλα κέντρα κόστους, τα κλειδιά επιμερισμού και ο τρόπος τεκμηρίωσης.

Για τις χώρες που έχουν συνάψει συμβάσεις αποφυγής διπλής φορολογίας με βάση το Μοντέλο του ΟΟΣΑ, η τροποποίηση των Οδηγιών του ΟΟΣΑ είναι πιθανό να επαρκεί για την υιοθέτηση των παραπάνω προτάσεων, ωστόσο μένει να δούμε αν οι υπόλοιπες χώρες (ειδικότερα οι εκτός ΟΟΣΑ) θα επιλέξουν να υιοθετήσουν αυτές τις προτάσεις και αυτό ίσως επηρεάσει την πρακτική εφαρμογή τους σε παγκόσμιο επίπεδο.

Μια απλοποιημένη προσέγγιση για τις υπηρεσίες χαμηλής προστιθέμενης αξίας
Οι υπηρεσίες χαμηλής προστιθέμενης αξίας είναι εκείνες που έχουν υποστηρικτικό χαρακτήρα, δεν αποτελούν κύρια δραστηριότητα του ομίλου, δεν χρησιμοποιούν ούτε δημιουργούν άυλη περιουσιακή αξία και δεν εμπεριέχουν σημαντικό κίνδυνο. Στις προτάσεις δίνονται παραδείγματα υπηρεσιών που μπορούν να συμπεριληφθούν σε αυτή την κατηγορία καθώς και παραδείγματα υπηρεσιών που δεν θα έπρεπε να συμπεριληφθούν. Ωστόσο για κάποιες υπηρεσίες θα απαιτείται λειτουργική ανάλυση με αναφορά σε πραγματικά περιστατικά.

Καθορισμός της σύμφωνης με την αρχή των ίσων αποστάσεων τιμολόγησης των ενδοομιλικών υπηρεσιών χαμηλής προστιθέμενης αξίας
Υπολογισμός της χρέωσης: Ένας όμιλος που θα επιλέξει να εφαρμόσει την απλοποιημένη προσέγγιση θα πρέπει σε ετήσια βάση να προσδιορίζει τα κόστη που σχετίζονται με την κάθε κατηγορία υπηρεσιών χαμηλής προστιθέμενης αξίας που παρέχονται σε περισσότερες της μίας εταιρείες του ομίλου. Αυτή η βάση κόστους δεν θα πρέπει να περιλαμβάνει κόστη τα οποία αφορούν εσωτερικές δραστηριότητες, οι οποίες ωφελούν μόνο την εταιρεία που τις πραγματοποιεί (συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων μετόχου - shareholder activities - που πραγματοποιεί η μητρική εταιρεία, όπως καθορίζονται στις υφιστάμενες Οδηγίες). Tα κόστη που αφορούν υπηρεσίες που παρέχονται αποκλειστικά σε μια συνδεδεμένη εταιρεία θα πρέπει να αφαιρεθούν από τη βάση κόστους και να χρεώνονται απευθείας με την προσθήκη του σχετικού περιθωρίου κέρδους.

Το επόμενο βήμα είναι να καταμεριστούν τα κόστη στις εταιρείες του ομίλου με βάση το κλειδί επιμερισμού που αντιστοιχεί σε κάθε είδος υπηρεσίας. Η προσέγγιση θα πρέπει να είναι σταθερή. Τα ίδια κλειδιά επιμερισμού θα πρέπει να εφαρμόζονται σε όλες τις εταιρείες του ομίλου κατά τον καταμερισμό του κόστους της κάθε κατηγορίας υπηρεσιών, ενώ τα κλειδιά θα πρέπει να παραμένουν διαχρονικά τα ίδια εκτός και αν υπάρξει σημαντικός λόγος που να αιτιολογεί την μεταβολή τους.

Το Σχέδιο Συζήτησης προτείνει τη χρήση του ίδιου περιθωρίου κέρδους επί κόστους (από 2% έως 5%) για όλες τις υπηρεσίες χαμηλής προστιθέμενης αξίας ανεξάρτητα από το είδος των επί μέρους κατηγοριών υπηρεσιών.

Υποστήριξη της χρέωσης: Συνήθως η καταβολή χρηματικού ανταλλάγματος για μια υπηρεσία που παρέχεται ενδοομιλικά, επιβάλλεται μόνο όταν οι πραγματοποιούμενες δραστηριότητες παρέχουν οικονομική ή εμπορική αξία που αυξάνει ή διατηρεί την εμπορική θέση της εταιρείας που λαμβάνει την εν λόγω υπηρεσία.

Το Σχέδιο Συζήτησης αναγνωρίζει ότι ενώ οι χαμηλής προστιθέμενης αξίας υπηρεσίες μπορεί να παρέχουν οφέλη σε όλους τους λήπτες, μπορεί να είναι δύσκολο να αποδειχθεί ότι σε περίπτωση που αυτή η υπηρεσία δεν παρεχόταν ενδοομιλικά ο λήπτης θα δεχόταν να πληρώσει ένα ανεξάρτητο μέρος για την ίδια υπηρεσία ή να πραγματοποιήσει ο ίδιος τις δραστηριότητες αυτές.

Για αυτό το λόγο προτείνεται η διεξαγωγή ενός απλοποιημένου ελέγχου από τις φορολογικές αρχές σε σχέση με τα αποκομιζόμενα οφέλη για κάθε κατηγορία υπηρεσίας. Το Σχέδιο Συζήτησης θεωρεί ότι ένα και μόνο ετήσιο τιμολόγιο που θα περιγράφει το είδος των υπηρεσιών θα πρέπει να αρκεί για την υποστήριξη της χρέωσης, χωρίς να είναι απαραίτητη η ύπαρξη σχετικής αλληλογραφίας ή άλλη σχετική ένδειξη που να υποστηρίζει την παροχή μία συγκεκριμένης υπηρεσίας. Η τεκμηρίωση των υπηρεσιών θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει:

• Τους λόγους για τους οποίους οι υπηρεσίες ανταποκρίνονται στον ορισμό των υπηρεσιών χαμηλής προστιθέμενης αξίας και στα αναμενόμενα οφέλη από κάθε κατηγορία υπηρεσιών,
• Περιγραφή και αιτιολόγηση των κλειδιών επιμερισμού που επιλέχθηκαν καθώς και επιβεβαίωση ότι έχει εφαρμοστεί το σωστό περιθώριο κέρδους,
• Υπολογισμούς που δείχνουν τον τρόπο κατάρτισης της βάσης κόστους και την εφαρμογή των επιλεγμένων κλειδιών επιμερισμού

Χρονοδιάγραμμα
Σχόλια θα γίνονται μέχρι τις 14 Ιανουαρίου 2015. Θα διεξαχθεί μια ανοιχτή συνάντηση διαβούλευσης του Σχεδίου Συζήτησης στα γραφεία του ΟΟΣΑ στο Παρίσι στις 19-20 Μαρτίου του 2015. Οι πληροφορίες εγγραφής αναμένεται να δημοσιευτούν στην επίσημη ιστοσελίδα του ΟΟΣΑ.
Πηγή deloitte